Ghost Trucker

Roald van Oosten werd in Nederland bekend met zijn band Caesar, waarmee hij menig succesvol album uitbracht. Ook live wist dit gezelschap altijd weer te betoveren, maar de sleet kwam er een beetje op voor van Oosten. Meer en meer werd er gezocht naar uitstapjes buiten het vaste Casear-pad, onder andere door het verzorgen van muziek bij (korte) films. Onder de noemer Ghost Trucker brengt van Oosten nu, samen met leden van onder andere Alamo Race Track en Seesaw een nieuw album uit.

The Grand Mystique, dat geheel door van Oosten werd geschreven, moet gezien worden als de soundtrack van een Burtonesque film die nog geschoten moet worden. De handtekening van de Caesar-voorman is duidelijk hoorbaar in het liedjesmateriaal. In Nederland lopen er weinig mensen rond met zo'n talent voor het schrijven van prachtige liedjes met meerstemmige vocalen. Het album is soms duister en onheilspellend, dan weer luchtig en energiek, maar bovenal gewoon erg goed. Ik ben erg benieuwd hoe dat aanstaande vrijdag in de Ekko gaat klinken...

Ghost Trucker - Lost In Space (The Grand Mystique)

Ghost Trucker - Under The Stars (The Grand Mystique)

Beluister hier nog meer van Ghost Trucker en kijk hier de clip van Lost In Space.

Cover van de week: The Gossip

Fan van de muziek van het Amerikaanse "punk"(?) bandje The Gossip ben ik niet echt. Deze cover van Are U That Somebody (origineel van Aaliyah) vind ik echter wel leuk. In ieder geval leuk genoeg om het zonder verder commentaar te schoppen tot de cover van deze week:



The Gossip - Are U That Somebody (Aaliyah Cover)

Dolly

Dolly Parton komt voor het eerst in dertig jaar naar Nederland voor een concert. Nou ja, Nederland? Miss Parton heeft de IJsselhallen in Zwolle, of all places, uitgekozen voor haar optreden.
Persoonlijk heb ik dierbare herrinneringen aan Dolly, aangezien ze me gedurende twee maanden elke dag wakker heeft gezongen met Love Is Like A Butterfly, toen ik in Italië aan het werk was.

Dolly Parton - Love Is Like A Butterfly

Cover van de week: The Zombies

De cover van deze week is er eentje uit de oude doos. De oude doos van de BBC wel te verstaan. The Zombies speelden daar in 1965 live hun versie van de Curtis Mayfield klassieker It's All Right.

The Zombies - It's All Right (Curtis Mayfield Cover)

Lieve Franse Meisjes (36)

De dames van het New Yorkse La Laque zijn geen Françaises, maar zijn (in tegenstelling tot de overige bandleden) de Franse taal wel machtig. Zangeres Devery bleek te verlegen om in het Engels te zingen, waardoor een keuze voor het Frans voor de hand lag.

Het ijle stemgeluid van Devery en de filmische sfeer van de liedjes lijken wel gemaakt voor een druilerige zondagmiddag als vandaag. Ik kan dan ook niet wachten op meer matreriaal. Voorlopig zullen we echter nog wel even moeten wachten voor er daadwerkelijk een plaat van dit zestal verschijnt, de volgende liedjes zijn voorlopig slechts de demo’s voor hun eerste EP:

La Laque – Secret

La Laque – Pretty Pleas

Cover van de week: Soulwax

Dit hele weekend kon ik geen enkele leuke cover bedenken of vinden voor de cover van deze week. Vandaag was het ook nog zo druk op m'n werk dat ik blij was de klus met slechts twee overwerkuren te klaren, waardoor enig mijmeren over muziek er weer niet in zat. In de trein terug, met de Ipod op de shufflestand, werd de oplossing me gelukkig in de schoot geworpen: Starfish And Coffee. En dan dus niet de versie van Prince die op m'n Ipod voorbijkwam, maar de 2 Meter Sessie van Soulwax.
Het nummer stamt nog uit de tijd vlak na Much Against Everyone's Advice, waarin we in 2 maanden de gebroeders Dewaele zo'n 8 keer live zagen. Erg prettige herinneringen aan een mooie periode, maar laat ik niet al te sentimenteel worden...

Soulwax - Starfish And Coffee (Prince Cover)

My Summer Of Love

Dit weekend gekeken naar My Summer Of Love, een film over vriendschap, bedrog, lesbische kalverliefde en religie. Mooi gefilmd en prima geacteerd door Emily Blunt en Nathalie Press, met daarbijook een prima soundtrack met onder andere Julie London, Goldfrapp, Edith Piaf en Camille Saint-Saëns. Al met al een prima tijdverdrijf voor de vrijdagavond...

Edith Piaf - La Foule

Camille Saint-Saëns - De Zwaan (Het Carnaval Der Dieren)

The Pipettes in Paradiso

Afgelopen woensdag betraden drie meisjes in stippeltjesjurken het podium van Paradiso. Het debuut van The Pipettes, We Are The Pipettes, stond bol van de springerige puntgave liedjes met een dikke knipoog richting de The Shangri-Las. Live komen daar ook nog eens de bijbehorende danspasjes, vingertjes en zwierende armgebaren bij. Daarnaast blijkt al snel dat de dames ook daadwerkelijk goed kunnen zingen en is hun begeleidingsband The Cassettes behoorlijk op dreef.
Het duurt dan ook niet lang voordat Gwenno, Rose en Riot Becki de hele zaal in hun greep hebben en iedereen met een grote glimlach op z'n gezicht staat mee te swingen. De liedjes klinken live nog lekkerder dan op de plaat en de show die de dames er bij opvoeren maakt het helemaal af. De liedjes zijn kort, waardoor de aandacht goed wordt vastgehouden en naast werk van hun album worden ook de liedjes die de plaat uiteindelijk niet haalden (waaronder Simon Says en Really That Bad) vol overgave en met zichtbaar plezier uitgevoerd.
Wat een gelukzalig gevoel, wat een meisjes, wat een heerlijk suikerzoete liedjes:

If you haven't noticed yet: They're the prettiest girls you've ever met...

The Pipettes - Really That Bad (Demo)

The Pipettes - Simon Says (Demo)

En voor wie thuis de danspasjes nog eens wil oefenen is de clip van Pull Shapes ideaal.

Lieve Franse Meisjes (35)

Vandaag kwam ik via MySpace in aanraking met Mademoiselle, een lieflijk uitziend meisje uit Parijs, dat haar liedjes zelf begeleid op de piano. Helaas bevat haar website maar heel weinig informatie, want ik was/ben erg onder de indruk van zowel haar Franstalige als Engelse liedjes.

Voorlopig kan ik dan ook niets meer doen dan hopen dat dit meisje, haar pianospel en de liedjes ook jou zullen verbluffen...

Mademoiselle - Alice

Mademoiselle - Dans Ta Voix

Mademoiselle - Give Me

Mademoiselle - It's So Cold

All Saints: Rock Steady

Zoals reeds eerder aangekondigd zijn de dames van All Saints na een adempauze van vijf jaar weer helemaal terug. Het nummer Rock Steady, dat volgende maand officieel wordt uitgebracht, is de eerste single van het nieuwe album Studio 1 dat eind november zal verschijnen.

Het nummer is geenszins teleurstellend en laat zien dat de dames het maken van heerljk onbezorgde wegwerppop nog niet verleerd zijn. Daarnaast is de comeback van All Saints, gezien de stijlvolle videoclip vol hoge hakken, strakke leren rokjes en knallende zwepen ook een genot om naar te kijken.

I've got my bags packed and I'm ready to go!

All Saints - Rock Steady (Studio 1)

The Decemberists: The Crane Wife

The Decemberists zijn terug met een nieuw album en voor het eerst bij een groot label. De onafhankelijkheid en creativiteit zouden dan in gevaar kunnen komen, zeker bij de afwijkende muziek van the Decemberists, maar dat is gelukkig geheel niet het geval.
Het vierde album van the Decemberists, The Crane Wife, heeft een oud Japans volksverhaal als thema. In dit verhaal vind een man een gewonde kraanvogel voor zijn deur die hij verzorgt en weer vrij laat. Snel daarna verschijnt er een knappe jonge vrouw bij zijn huisje waar hij verliefd op wordt en uiteindelijk mee trouwt. Aangezien de man arm is weeft de vrouw een stof van uitzonderlijke kwaliteit die ze kunnen verkopen op de markt, met als voorwaarde dat haar man nooit zal toekijken hoe de stof wordt gemaakt. De stof verkoopt goed maar de man kan zich uit hebzucht uiteindelijk niet bedwingen en kijkt toch, waarop hij ziet dat er een kraanvogel achter het weefgetouw zit die haar veren plukt en door de stof weeft. Wanneer de kraanvogel hem ziet vliegt ze weg om nooit weer terug te keren.

Een dergelijk onderwerp als thema voor een conceptalbum is Colin Meloy, (die eerder schreef over zeemannen, hoeren en wraak in de buik van een walvis) natuurlijk op het lijf geschreven. Tot zover lijkt er dan ook niets nieuws onder de zon wat betreft de Decemberists. Bij beluistering blijkt de band echter weldegelijk een nieuwe richting ingeslagen te zijn, die van de symfo rock wel te verstaan. In nummers als The Island: Come & See / the Landlord's Daughter / You'll Not Feel the Drowning (één van de nummers van rond de twaalf (!) minuten) en The Perfect Crime # 2 trekken the Decemberists van leer met elektrische gitaren en orgels. Gelukkig is er op het album echter ook voldoende ruimte voor kleine luisterliedjes.

De perfectie van voorganger Picaresque, dat hoegenaamd geen mindere nummers kende, wordt niet gehaald, maar ook The Crane Wife bevat weer enkele pareltjes van de hoogste klasse. Het duet met Laura Veirs, Yankee Bayonet (I Will Be Home Then), en het sobere liedje over de moordlustige Shankill Butchers behoren tot de mooiste liedjes die ik dit jaar gehoord heb.

The Decemberists - Yankee Bayonet (I Will Be Home Then) (The Crane Wife)

The Decemberists – Shankill Butchers (The Crane Wife)

Cover van de week: Elvis Costello

Aangezien er nog slechts een laatste avond vakantie rest, ook nog maar één avondje om me te misdragen... Op deze heerlijk swingende cover van Elvis Costello zal dat zeker lukken!



Elvis Costello - Let's Misbehave (Cole Porter Cover)

The Sicilian Clan Returns

Het heeft even geduurd maar we zijn nu dan toch echt weer helemaal terug van ons Siciliaanse avontuur. Platenzaken hebben we niet gezien, waardoor we ook helemaal geen nieuwe muziek hebben beluisterd. Aardig wat in te halen dus de komende weken...



Nino Rota - Sicilian Pastorale (The Godfather Soundtrack)