The Raveonettes

Sommige bandjes staan al jaren op mijn lijstje om eens een keer live te zien, maar waar het steeds maar niet van kwam. Een aantal van die bandjes lijkt daar ook eeuwig ongezien op te blijven staan. The Raveonettes is, of liever was, zo'n geval (net als bijvoorbeeld Camera Obscura) waar nu eindelijk een vinkje bij kan worden geplaatst. Eerder dit jaar stonden ze al in Paradiso maar was ik verhinderd en gisteren stonden ze in Tivoli de Helling, maar had ik al kaartjes voor het concert van Kate Nash. Weer niet gelukt, zou je zeggen... Het concert van Nash werd echter een dag verplaatst, waardoor ik gisteravond alsnog in de prettig gevulde Helling stond.

Het concert was wat mij betreft (en de mensen die ik er sprak) een groot succes. Lekker ruizige liedjes met veel distortion op de gitaren, eindeloze echo en ijle samenzang. Mooi laatste nummer ook: een cover van French Disko van Stereolab Het laatste album Lust Lust Lust wil als geheel nog niet helemaal beklijven, maar nummers als Dead Sound zijn echt heerlijk:

The Raveonettes - Dead Sound (Lust Lust Lust)

Cover van de week: St. Vincent

Anna Clark speelde eerder in de band van Sufjan Stevens en The Polyphonic Spree, waar ze ervaring opdeed om uiteindelijk op eigen benen te kunnen staan. Dit jaar bleek ze daar helemaal klaar voor en onder de naam St. Vincent bracht ze dan ook de cd Mary Me uit, vol mooie luisterliedjes.

Deze cover van het voor Nico geschreven These Days behoort jammer genoeg niet tot de liedjes die het album hebben gehaald. Gelukkig bestaat er echter een fenomeen als de tour-EP, die wellicht nog verkrijgbaar is wanneer Anna begin december live in de Rotown en Ekko te bewonderen is.

St. Vincent - These Days (Jackson Browne Cover) (Paris Is Burning EP)

Chick Habit Party

Tijd voor een feestje: zaterdag 24 november vind in Pakhuis Wilhelmina de officiële release van de verzamelcd vol Lieve Franse Meisjes van Guuzbourg (genaamd Filles Fragiles) plaats. Naast een optreden van het op deze compilatie terug te vinden Peppermoon staan dj's Natashka (Radio Oh-La-La), Martin Hemmel (bekend van de French Cuts compilaties) en Guuzbourg zelve klaar om er een swingend Frans avondje van te maken.

Kijk voor meer informatie hier.

April March - Chick Habit (Chick Habit)

Cover van de week: Rufus Wainwright

Met Rufus Wainwright hebben we nogal een haat/liefde hier in huis. Vooral liefde van mijn kant dan en diepgrondige haat van mijn eega, die al gelijk begint te mopperen als ik één van mijn favoriete covers allertijden opzet (en dat komt nogal eens voor, als het aan mij ligt zet ik hem op elke mixcd die ik voor lange autoritten maak). Rufus is wat mij betreft op zijn allerbest als hij met minimale begeleiding zijn stem zijn tranentrekkend mooie werk laat doen, zoals op deze cover van Harvest:

Rufus Wainwright - Harvest (Young Cover)

Coverclub: Never Mind Punk 1977

Het is weer tijd voor een nieuwe versie van de Coverclub en deze keer is (na kerst en Neil Young) gekozen voor het thema Punk. Mijn favoriet van deze keer is van de versie van Orgasm Addict van The Gasoline Brothers, afkomstig uit mijn (tegenwoordige) thuisbasis Utrecht. Handen op elkaar voor deze leuke muzikale middelvinger en ode aan onder andere The Buzzcocks, The Dead Kennedys en The Clash.

Pondertone - I'm so bored with the U.S.A.

The Gasoline Brothers - Orgasm Addict

Huron - Shot by both sides

Moss - Ever fallen in love?

John Coffey - Holiday in Cambodia

Hoes voorkant

Hoes achterkant

Frida Hyvönen

Er zijn mensen die het heerlijk vinden als de dagen korter en kouder worden en je dicht bij een warme kachel moet blijven om het lekker warm te houden. Persoonlijk heb ik er echt helemaal niets mee, met de herfstblues als gevolg. Frida Hyvönen heeft daar duidelijk geen last van gezien haar liefdesverklaring ten opzichte van dit natte jaargetijde. Fall Is My Lover staat op het begin dit jaar verschenen tweede album van de Zweedse zangeres. Haar eerste album Until Death Comes vond ik wonderschoon, maar deze tweede plaat had ik (misleid door de titel en begeleidende tekst op haar website) links laten liggen. Ik leefde namelijk in de overtuiging dat Frida Hyvönen Gives You: Music From The Dance Performance 'Pudel' vol met experimentele instrumentale liedjes stond. Dat ik de plaat nu pas in mijn armen heb kunnen sluiten is dus eigenlijk de schuld van haar eigen marketingpraatjes ("It's the first release in her experimental 'Frida Hyvönen Gives You'-series in which she intends to put out whatever she feels like, be it instrumental music, spoken word or even "a new, very foul language", as she herself puts it."). Gelukkig is het nooit te laat om je fouten in te zien en alsnog van deze mooie plaat te genieten:

Frida Hyvönen - Fall Is My Lover (Frida Hyvönen Gives You: Music From The Dance Performance 'Pudel')

Frida Hyvönen - Once I Was A Serene Teenaged Child (Until Death Comes)

Lieve Franse Meisjes (48)

Zo af en toe kom je een platenhoes tegen die je blijft achtervolgen en al helemaal als de zangeres je ook nog wat lijkt te zeggen. De hoes van de nieuwste plaat van Fabienne Delsol was er zo eentje. Zo heerlijk niét van dit millennium, zoals ook de muziek van deze in Frankrijk geboren jongedame is. Al na eerste beluistering blijkt waarom de naam van mademoiselle Delsol in mijn geheugen is blijven steken, want de jaren zestig pop met Franse twist (denk aan April March en Mareva Galanter) die ze produceert is om je vingers bij af te likken zo lekker. Bij ons thuis is het de afgelopen weken één van de meest gedraaide platen en hopelijk vanaf nu bij jullie ook:

Fabienne Delsol – Vilaines Filles Mauvais Garcons (Between You And Me)

Fabienne Delson – I’m Gonna Catch Me A Rat (Between You And Me)

Cover van de week: Jenny Owen Youngs

Terwijl het met Britney slechter en slechter blijft gaan, zijn er gelukkig nog andere meisjes van wie de carrière zich nog wel in een stijgende lijn bevindt. Meer dan een jaar geleden schreef ik over Jenny Owen Youngs. Dit jaar is haar (destijds in eigen beheer uitgebrachte) album Batten the Hatches ook in Nederland verschenen, zodat ook wij kaaskoppen nu kunnen genieten van de mooie liedjes van deze jonge Amerikaanse.

Dankzij Philippe ben ik nu alsnog in het bezit gekomen van Jenny's versie van Slave 4 You, een cover die ik jullie dan ook niet wilde onthouden:

Jenny Owen Youngs - Slave 4 You (Britney Spears Cover)