Cover van de week: Nick Drake

Ik had gehoopt dat het tripje naar de tropische zon verlichting zou geven, maar de winterblues slaat altijd weer even onverbiddelijk toe. Zo ook dit jaar. Extreem blije muziek wil nog wel eens helpen, maar beter is het toch te zwelgen in melancholie. Bij wie kan je dan beter aankloppen dan bij Nick Drake, zo'n beetje de vereenzelving van depressiviteit:

Try another city, baby

Try another town

Wherever I have gone

Wherever I've been and gone

Wherever I have gone, the blues run the game

Nick Drake - Blues Run The Game (Jackson C. Frank Cover)

Ron Sexsmith live in de Melkweg

Zaterdag naar Amsterdam gereden voor een muzikaal avondje in de Melkweg. Vorige maand was ik nog aan het twijfelen welk concert ik die avond zou gaan bezoeken: Ladytron of toch Ron Sexsmith? Aangezien ik Ladytron al meerdere malen had gezien en Sexsmith nog nooit, terwijl hij me op plaat steeds weer weet te ontroeren, werd het uiteindelijk toch de Canadees. Bij aankomst bij de ingang van de Melkweg blijkt dat onze keuze er toe leidt dat we aan moeten sluiten bij de rij oude mannen, terwijl de andere ingang bevolkt wordt door übercoole jongeren. Voorprogramma Madison Violet is me veel te gladjes, maar wanneer Sexsmith zelf het podium betreedt met zijn twee begeleiders blijkt al snel dat we de juiste keuze hebben gemaakt. Wat heeft de man toch een prachtige stem en nog prachtiger liederen. Hoogtepunten? Brandy Alexander, Strawberry Blonde, Secret Heart: eigenlijk te veel om op te noemen. Het mooiste bewaart Sexsmith echter tot het laatst: als hij het podium wil verlaten schudt hij de hand van een fan, die hem een nummer influistert. Sexsmith aarzelt geen moment, speelt (alleen achtergebleven op het podium) Pretty Little Cemetry en brengt de avond terug tot haar ware essentie: man met gitaar op podium versus man met biertje in de zaal. Uitkomst? Emotionele knock-out door de man met gitaar.

Ron Sexsmith - Brandy Alexander (Exit Strategy Soul)

Op youtube vond ik een opname van Pretty Little Cemetry van afgelopen zaterdag. Feist heeft op haar laatste album trouwens ook een mooie versie van Brandy Alexander staan.

Lieve Franse Meisjes (56)

Vorig jaar stelde Guuzbourg onder de noemer Filles Fragiles een prachtig verzamelalbum vol Lieve Franse Meisjes samen. Na het succes van deel één kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven en dat is er nu ook, binnen het jaar! Ook op deel twee is het Guuzbourg weer gelukt om een aantal pareltjes bij elkaar te vinden. Bekende namen als Coralie Clément en Carla Bruni staan zij aan zij met minder bekende dames van o.a. Poney Express en Etyl. Daarnaast is er deze keer ook aandacht voor Nederlandse vrouwen, die natuurlijk wél in de Franse taal moesten zingen. Naast de altijd lieflijke Leine is de naam Liesbeth List daarbij een aardige verassing, aangezien haar zangstijl nu niet echt lijkt te rijmen met die van de zuchtmeisjes. Haar versie van Gainsbourgklassieker L'Anamour is echter beeldschoon (nooit gedacht dat ik dat ooit nog over La List zou zeggen) en een mooie aanvulling op de Franse schonen. Guuzbourg heeft weer een fantastische klus geklaard, dat een feestje in stijl verdiend en dat feestje komt er ook. Volgende week treden Peppermoon, Françoiz Breut en Vanessa Contenay-Quinones op in Amsterdam en Leiden. Gaat dat zien en beluisteren!

Leine - La Pénombre des Pays-Bas

Verkiezingsnacht met The Decemberists

Vannacht weten we het (hoogstwaarschijnlijk) zeker: wordt Barack Obama de eerste zwarte president van Amerika? Aan de steun van The Decemberists heeft het in ieder geval niet ontbroken. Gelukkig heeft de politiek niet al hun energie opgeslurpt, want inmiddels zijn ze hard bezig een waardige opvolger van The Crane Wife te produceren. Sommige nummers bleken niet te passen binnen het concept van het nieuw te verschijnen album en worden nu onder de noemer Always The Bridesmaid: A Singles Series uitgebracht (zowel digitaal als op vinyl). Half oktober verscheen de eerste single al met Valerie Plame (De CIA-agente wiens identiteit werd prijsgegeven door de regering Bush) en het nog mooiere O New England. Het mogen immers wel tussendoortjes zijn, maar dat betekent nog niet dat de hoge kwaliteit uit het oog is verloren. Vandaag en 2 december verschijnen de volgende twee singles en dan maar wachten op het nieuwe album...

The Decemberists - O New England (Always The Bridesmaid: A Singles Series I)