Cover van de week: Feist

Leslie Feist brak definitief door met het album Let It Die, waarop de Canadese zangeres (eerder werkzaam met Broken Social Scene en Peaches) met haar prachtige stem de luisteraar van begin tot eind wist te boeien. Ook live bleek Feist (zowel in de bovenzaal van Paradiso, als in Tivoli de Helling) betoverend mooi, het wachten was dus op een nieuw project.

Nu is er een nieuw album verschenen (Open Season), dat voornamelijk remixen van nummers van Let It Die en samenwerkingen (met o.a. Jane Birkin) bevat. Hoewel ook hier de liedjes en de stem van Feist erg mooi blijven, is vier(!) versies van Mushaboom wel erg veel voor een mens om van te kunnen genieten. Het lijkt er dan ook op dat de platenbazen een extra slaatje willen slaan uit het succes van Let It Die. Een behoorlijke afknappper wat mij betreft.

Het zou voor de hand liggen hier nu de remix van Inside And Out (BeeGees Cover) onder te plaatsen. Om deze geldklopperij maar snel weer te doen vergeten echter toch maar gekozen voor een prachtige cover van een nummer van The Kinks:

Feist - Nothing In The World Can Keep Me From Worrying About That Girl (The Kinks Cover)

The Kinks - Nothing In This World Can Keep Me From Worrying About That Girl (Kinda Kinks)

Lieve Franse Meisjes (29)

Gillian Hills is natuurlijk niet Frans (ze werd geboren in Egypte), maar aangezien het leeuwendeel van haar liedjes wel in de Franse taal zijn verschenen en ik diezelfde liedjes deze week verschilende keren weer eens voorbij hoorde komen, werd het hoog tijd voor een aflevering gewijd aan deze Beat Girl.
Haar verleidelijke stem doet het bijzonder goed in deze hitte. Naast een zwoele zomeravond nu ook een zwoele dame die in je oor fluistert over haar eerste rokertje. En hoewel het veel te warm is kan een kleine twist er wellicht nog wel af. Zweten deed je toch al, dus sta op en laat je gaan...

Gillian Hills - Ma Première Cigarette

Gillian Hills - En Dansant Le Twist

Bekijk ook Serge en Gillian terwijl ze in een cabrio Une Petite Tasse D'Anxiété zingen

Moloko

Met het solo-album van zangeres Roisin Murphy leek, hoewel ze nergens een defintief einde propageerde, een einde te komen aan de gloriedagen van Moloko. Het feit dat er nu een verzamelalbum van Moloko is lijkt er op te wijzen dat het dan toch echt afgelopen is. Jammer genoeg, wat mij betreft...

Het verzamelalbum bevat één nummer dat nog niet eerder verschenen is, vervelend voor de liefhebbers die braaf alle albums hadden gekocht. Daarom vandaag:

Moloko - Bankrupt Emotionally (Catalogue)

Cover van de week: Camera Obscura

Na een compleet muziekloos weekendje varen in Friesland is het heerlijk om bij thuiskomst geconfronteerd te worden met het resultaat van weer een mooie uitzending van KCRW's Morning Becomes Eclectic.
Camera Obscura trad daar op en naast een aantal nummers van hun laatste plaat Let's Get Out Of This Country speelden ze ook een mooie cover van Sheena Eastons Modern Girl:





Camera Obscura - Modern Girl (Sheena Easton Cover)

De rest van het optreden is hier terug te vinden.

Hello Saferide

De hitte duurt voort, dus nog maar een meisje met gitaar ter begeleiding van dit prachtige weer. Ik weet hoe ze zich noemt (Hello Saferide), hoe ze heet (Annika Norlin) en waar ze vandaan komt (Zweden).

Verder weet ik helmaal niets van haar, dus maak ik me er vandaag makkelijk vanaf en laat de liedjes het werk doen:



Hello Saferide - Highschool Stalker (Introducing Hello Saferide)

Hello Saferide - San Francisco (Introducing Hello Saferide)

Hello Saferide - Valentine's day (Long Lost Penal)

Op Myspace valt ook nog The Quiz te downloaden en hier kan je de bijbehorende clip bekijken.

Jenny Owen Youngs

Het is echt veel te heet om na te denken en eigenlijk ook om stukjes te schrijven...
Toch ben ik maar weer achter de computer gekropen voor een luchtig tussendoortje met Jenny Owen Youngs. Dit meisje, dat om de een of andere reden op alle foto's gekleed gaat in schooluniform, heeft een prettige stem en maakt aardige liedjes, die lekker wegluisteren in de zomerzon. Er schijnt ook een coverversie van haar hand van Btitney's Slave 4 You in omloop te zijn, maar tot op heden heb ik die nog niet kunnen vinden. Mocht iemand hem wel hebben dan hoor ik dat graag. Een combinatie van schooluniformen en 'dirty words' (zie Nathalie en Norah) is natuurlijk helemáál fantastisch! Of ben ik nu bevangen door de hitte?

Jenny Owen Youngs - Fuck Was I (Batten the Hatches)

Beluister meer van Jenny op Myspace en tevens van The Robot Explosion, waar Jenny ook deel van uitmaakt.

Lieve Franse Meisjes (28)

Madame Birkin heeft weer eens van zich laten horen en heeft ons opnieuw een mooi album geschonken. Fictions bevat nummers van een grote diversiteit aan internationale artiesten, waaronder The Magic Numbers, The Divine Comedy en Beth Gibbons, maar toch klinkt het album als een mooi geheel.

Birkin toont aan dat ze nog steeds even zwoel en naïef kan zingen als in haar hoogtijdagen met Serge Gainsbourg. Haar stem is door de jaren eigenlijk alleen maar beter gaan klinken. Hoogtepunten zijn wat mij betreft vertolkingen van Alice (van Tom Waits), Waterloo Station (van Rufus Wainwright) en Harvest Moon (van Neil Young). Deze oude dame is nog lang niet versleten en kan nog heel wat jaartjes mee!

Jane Birkin – Alice (Fictions)

Jane Birkin – Waterloo Station (Fictions)

Jane Birkin – Harvest Moon (Fictions)

Cover van de week: Peaches

Van haar nieuwste plaat heb ik nog niets gehoord, maar ik vind deze cover van Peaches erg vermakelijk:

Peaches – Gay Bar (Electric Six cover)

Lucia Y El Sexo

Deze zomer zenden de VPRO en NPS iedere donderdag een Spaanse film uit in het kader van de Spaanse Filmzomer. Gisteren ging die zomer al goed van start met vertoningen van Hable Con Ella en Lucia Y El Sexo. Helaas geen tijd om de eerste opnieuw te bekijken, maar gelukkig wel om Lucia nog eens te zien. Wat een mooie film en wat een heerlijke soundtrack van Alberto Iglesias. Het thema van Me Voy A Morir De Tanto Amor blijft echt de hele dag in m’n hoofd zitten zonder te vervelen.


Me Voy A Morir De Tanto Amor

Room Eleven

Dit weekeinde is het weer North Sea Jazz Festival, deze keer niet in Den Haag, maar in de Rotterdams Ahoy. Naast een keur aan internationale sterren is er gelukkig ook ruimte voor jong Nederlands talent. Zo treedt zaterdag Room Eleven op in de Congo. De band heeft net hun debuut (Six White Russians and a Pink Pussycat) uitgebracht, waarop zangeres Janne Schra met haar warme stem de sterren van de hemel zingt. Een grote belofte voor de toekomst!

Room Eleven - Could That Be You (Six White Russians and a Pink Pussycat)

Room Eleven - Greenest Grass (Six White Russians and a Pink Pussycat)

Beluister tevens wat andere nummers van Janne op Myspace

Is this the end?

Is dit het einde van de favoriete band uit m’n middelbare schooltijd?

Weezer lijkt er uiteindelijk dan toch de brui aan de geven. Rivers Cuomo is inmiddels getrouwd en heeft er allemaal geen zin meer in. Gezien de laatste plaat, Make Believe, misschien niet eens zo’n slecht idee, hoewel ik ook deze cd uiteindelijk gewoon kocht (al was het dan maar uit sentimentele overwegingen). Toch zou een definitief einde me wel betreuren…

Lieve Franse Meisjes (27)

Frédérique Dastrevigne en haar partner Pascal Parisot zijn op het lumineuze idee gekomen om onder de naam Radiomatic een plaat vol yéyé-klassiekers op te nemen. Het resultaat (Ce Soir Après Diner, Nous Passerons Des Disques) dat mij deze week door de postbode vanuit Frankrijk werd bezorgd is werkelijk verrukkelijk te noemen!
Na Mareva de tweede plaat in korte tijd die op een zeer prettige manier omgaat met de Franse juweeltjes uit de jaren zestig.
Mijn dank gaat dan ook uit naar Sylvain, voor deze geweldige tip!

Radiomatic – Dou Liou Dou Liou St. Tropez (Ce Soir Après Diner, Nous Passerons Des Disques)

Radiomatic – Deux Minutes 35 De Bonheur (Ce Soir Après Diner, Nous Passerons Des Disques)

Bekijk tevens weer een scopitone

Cover van de week: Franz Ferdinand

Onlangs speelden ze de Utrechtse Tivoli nog twee avonden plat, waar ondergetekende door enige luiheid (geen zin m'n bed uit te gaan om kaartjes te halen) helaas niet bij was. Hier coveren de Schotse heren de wegwerppop van Gwen Stefani en tonen aan dat ze elk nummer hun zo bekende geluid kunnen meegeven, waardoor het als een vanzelfsprekend Franz Ferdinand-liedje gaat klinken.

Franze Ferdinand - What You Waiting For? (Gwen Stefani Cover)

Tralala

De dames en heren van Tralala maken onbezorgde recht-toe-recht-aan liedjes waar je bijzonder vrolijk van wordt. Met veel enthousiasme maken ze een soort muziek die een kruising is tussen de onstuimige punk van the Ramones en de vrolijke meisjes samenzang van the Shangri-Las. Zo leuk als bij the Pipettes wordt het nergens, maar nummers als All Fired Up komen aardig in de buurt.

Tralala – All Fired Up (Tralala)

Lieve Franse Meisjes (26)

Hoewel ik het na een berg verwarrende Franse mailtjes niet meer had verwacht, bracht de postbode uiteindelijk toch de cd Ukuyéyé van Mareva Galanter.
Het blijft toch echt ongelofelijk hoe die Fransen elke keer weer met dames op de proppen weten te komen van uitzonderlijke schoonheid (Mareva was in 1999 Miss Frankrijk), die ook nog eens zeer aardig kunnen zingen.
De promotiesticker op het album geeft aan dat Ukuyéyé bestaat uit
30 % Uku, 70 % Yéyé en 100 % Mareva en zo is het maar net!
Mareva weet op geheel eigen wijze Franse popklassiekers in een ‘nieuw’ jasje te steken en doet dit met zo’n aanstekelijke knipoog dat succes onvermijdelijk lijkt. Een plaat om van te smullen…

Mareva – Laisse Tomber Les Filles (Ukuyéyé)

Mareva – C’est Bon (Ukuyéyé)

En vergeet vooral niet nog meer beluisteren en de prachtige scopitones te bekijken.

Zuchtmeisjes

Lang leve de lieve Franse (zucht)meisjes!

Vandaag in De Volkskrant een artikel over hedendaagse Franse zangeressen. Guuz wordt genoemd, hulde aan hem en het genre!

Nathalie Portman

Nog steeds niet overtuigd van de kracht van schattige meisjes die grof taalgebruik bezigen?

Bekijk hier de video van een rappende Nathalie Portman bij Saturday Night Live en laat je verbazen. Wellicht tijd voor een nieuwe subcategorie in de popmuziek, met eigen bakken in de platenzaken...

Peeping Tom

Je hebt van die helden uit het verleden die je niet uit het oog verliest. Mike Patton is zo'n man. Gedurende mijn tienerjaren was Faith No More één van mijn favoriete bands, maar ook daarna met ondere Mr. Bungle en de Fantômas bleef Mike een geniale zanger met een volstrekt eigen geluid. Met zijn nieuwste project, Peeping Tom, keert Patton terug naar de wat minder experimentele popmuziek.

Patton laat zich op zijn laatste plaat begeleiden door een keur aan artiesten, van Massive Attack via Rahzel tot Bebel Gilberto. Mijn favoriete nummer van het album is echter een samenwerking met Norah Jones. Deze voorkeur wordt mede gevoed door mijn voorkeur voor "schattige" meisjes, die (het liefst onverwachts) grove woorden in de mond nemen. En het liefst dan ook nog zo sensueel mogelijk. Beluister Norah als ze je de volgende tot je richt en je begrijpt wel wat ik bedoel:

There's one boy every minute, sucker, sucker,
So keep on your pants, sucker, sucker,
What makes you think you're my only lover,
The truth kinda hurts don't it, motherfucker...

Peeping Tom (feat. Norah Jones) - Sucker (Peeping Tom)

Cover van de week: Kate vs. Lydia

Omdat ik niet echt kon kiezen vandaag twee versies van Some Velvet Morning van Lee Hazelwood en Nancy Sinatra.

Een wat duistere versie van Nick Cave en Lydia Lunch en een opgewekter variant van Primal Scream met Kate Moss. Gek genoeg was kiezen tussen afbeeldingen van de uitvoerende artiesten veel gemakkelijker.


Primal Scream & Kate Moss - Some Velvet Morning

Nick Cave & Lydia Lunch - Some Velvet Morning

Lee Hazelwood & Nancy Sinatra - Some Velvet Morning