Vrijdagavond was na lange tijd een hernieuwde kennismaking met zowel de mooie stem van Feist als de zaal waarin ze speelde: de totaal verbouwde Melkweg Max. Na de verbouwing is de Max behoorlijk wat dieper geworden, met als resultaat dat de zaal rechthoekiger is geworden en een groot gedeelte van het publiek relatief ver van het podium staat. De extra bar en de extra grote toiletten zijn wat mij betreft echter een grote plus.
Jammer genoeg komt het geluid in de zaal alleen van voren en staat het volume ook wat aan de lage kant, waardoor je de prachtig zingende Leslie Feist met name tijdens de rustige nummers (waarvan laatste plaat The Reminder bol staat) soms gewoon te slecht kan horen. Wanneer na de cover van Fucked-up Kid (Broken Social Scene) de band weer op het podium verschijnt en er wat meer uptempo liedjes worden gespeeld komt de zaal uiteindelijk toch nog los, met als hoogtepunt van het concert het mooie Sea Lion Woman in de toegift.
De verbouwing van de Melkweg heeft qua drukte bij de garderobe helaas niets kunnen oplossen, maar gelukkig hadden wij geen haast en is wachten met een biertje in de hand nog altijd beter dan in de veel te drukke hal. Daar dacht de beveiliging echter anders over, waarna ze op het briljante plan kwamen als eerste de toiletten te sluiten. Het gevolg: een nog grotere chaos bij de garderobe en een horde mensen die elders op het Leidseplein een toilet moesten gaan zoeken. Chapeau voor deze organisatorische domper op een verder geslaagde avond!
Feist - Sea Lion Woman (The Reminder)
1 opmerking:
I couldn't agree more.
Een reactie posten