Loney Dear

Emil Svanängen is met al zijn instrumenten z'n Zweedse kelder ingekropen, om er als Loney Dear weer uit te komen met al weer het vijfde album in zes jaar. Onderweg verloor hij de komma in de bandnaam (naar eigen zeggen) bij een tankstation en vond er een synthersizer voor terug. Die nieuwe elektronische laag is wel even wennen. Bij een aantal nummers, zoals opener Airport Surroundings, voegt het iets moois toe. Op andere momenten slaat Svanängen hiermee de plank echter volledig mis. Bijvoorbeeld bij Under A Silent Sea dat ontspoort in vreselijke trance à la Tiësto of Armin van Buuren. Gelukkig bevat Dear John ook weer kleine pareltjes als I Was Only Going Out, waardoor het album als geheel toch geslaagd uitvalt. Volgende week is Loney Dear te zien op het leukste festival van Nederland: Motel Mozaïque. Gaat dat zien, want live klinkt het alleen maar beter, weet ik uit ervaring.

Loney Dear - Airport Surroundings (Dear John)