Lieve Franse Meisjes (3)

In het feuilleton over de lieve Franse meisjes vandaag een greep uit de oude doos. In het verleden hebben bekoorlijke zangeressen onze koudbloedige cultuur immers eveneens verrijkt met prachtige Franstalige liedjes.

Francoise Hardy begon haar zangcarrière aan het begin van de jaren zestig en heeft inmiddels tientallen platen op haar naam staan. Hierbij beperkte Francoise zich niet tot de Franse taal, maar bracht ook versies van haar liedjes uit in het Engels, Italiaans, Spaans en Duits. Ze speelde in verschillende films en behaalde voor Monaco de vijfde plaats op het Eurovisie Songfestival van 1963 met het nummer L'amour s'en va.

Eén van haar bekendste liedjes, Comment te dire adieu (1968), werd geschreven door de onvermijdelijke Serge Gainsbourg en valt hier te beluisteren:

Francoise Hardy - Comment te dire adieu

En een live-cover van het nummer door Belle & Sebastian:

Belle & Sebastian - Comment te dire adieu

Cover van de week: Mercury Rev

Deze week een akoestische vertolking van de klassieker Raindrops keep falling on my head door Mercury Rev, dat in 1999 als b-kantje van de single Opus 40 verscheen.

Het nummer werd oorspronkelijk in 1969 door Burt Bacharach en Hal David geschreven voor de film Butch Cassidy & The Sundance Kid.




Mercury Rev - Raindrops keep falling on my head

Burt Bacharach - Raindrops keep falling on my head

Prettige kerstdagen!

"I'll let you peek inside my stocking if you show me yours"

Zucht....

Prettige kerstdagen!

Girls Aloud - Not tonight Santa

Fountains of Wayne

Je hebt wel eens van die bandjes die je uit het oog verloren bent. Fountains of Wayne is zo'n bandje...

Het cassettebandje dat ik van het eerste album had heeft menig fietstochtje naar mijn middelbare school in mijn walkman gezeten. Destijds heb ik (waarschijnlijk uit geldgebrek) de cd echter niet gekocht en aangezien het daarop volgende album me niet kon bekoren kwam Fountains of Wayne in het vergeethoekje terecht.

Natuurlijk was ook mij het "hitje" Stacys' Mom niet ontgaan, wat ik best een lekker nummer vond, maar blijkbaar toch geen reden was om me weer eens in dit bandje te gaan verdiepen.

Recent kwam ik echter het debuut van het viertal in een bak goedkope cd's tegen en kon de verleiding niet weerstaan... Wat een leuke liedjes eigenlijk! Maar was dit een geval van "the good old times", of was er meer aan de hand?

Vorige week dus toch maar het dit jaar verschenen (dubbel)album Out of State Plates beluisterd en verdomd... dat klinkt weer erg lekker.

Fountains of Wayne - Girl I Can't Forget (Out of State Plates)

En een heerlijke Britney-cover:

Fountains of Wayne - Baby one more time (Out of State Plates)

Lieve Franse Meisjes (2)

Vandaag maar weer eens een bijdrage in het kader van de lieve Franse meisjes...

Carla Bruni (geboren in Turijn, maar opgegroeid in Parijs) was, voordat ze de liefhebbers van franstalige muziek verblufte met haar cd, een succesvol topmodel dat voor menig groot modehuis de catwalk bewandelde en Mick Jagger aan de haak wist te slaan.

Naast haar schoonheid bleek Carla echter tevens over grote muzikale talenten te beschikken, wat in 2002 resulteerde in het (grotendeels door haarzelf geschreven) album Quelqu'un m'a dit.

Carla Bruni - Raphaël (Quelqu'un m'a dit)

Carla Bruni - Le Plus Beau Du Quartier (Quelqu'un m'a dit)

En voor bewegende beelden klik je hier

The Peasall Sisters

Onlangs verscheen het tweede album van The Peasall Sisters (Home to You) in Nederland. Tot dat moment kende ik de zusjes slechts van hun bijdrage aan de soundtrack van de film O Brother Where Art Thou. Recensies over dit nieuwe album trokken echter al snel mijn aandacht.

Home to You werd geproduceerd door John Carter Cash (zoon van Johnny Cash en June Carter) en bevat zeer traditionele countryliedjes. Deze liedjes worden op een wonderschone manier vertolkt door de drie gezusters, die me met hun harmonieuze samenzang telkens weer in hun greep weten te houden

The Peasall Sisters - Rushing Around (Home to You)

The Peasall Sisters - The Old Account (Home to You)

Jaarlijstje

Het jaar loopt weer op z'n eind...

Tijd dus voor een klein resumé van de beste albums van het afgelopen jaar:

1. The Decemberists - Picaresque




2. Sufjan Stevens - Illinois




3. Sexsmith & Kerr - Destination Unknown




4. Camille - Le Fil




5. Admiral Freebee - Songs




6. Eels - Blinking Lights And Other Revelations




7. The Magic Numbers - The Magic Numbers




8. Annie - Anniemal




9. Emiliana Torrini - Fisherman's Woman




10. Cocorosie - Noah's Ark

Cover van de week: Emiliana Torrini

Deze week een cover van één van mijn dierbaarste nummers aller tijden.
I Hope That I Don't Fall In Love With You van Tom Waits is naar mijn mening één van de mooiste popliedjes ooit gemaakt en een cover van een dergelijk nummer grenst aan heiligschennis. Voorzichtigheid is derhalve gepast!

De IJslandse zangeres Emiliana Torrini weet me met haar versie echter volkomen te overtuigen. In de vertolking van Torrini heeft het liedje niets aan schoonheid ingeboet en weet het me ook nu weer te ontroeren.

Emiliana Torrini - I Hope That I Don't Fall In Love With You (Merman)

En het origineel:

Tom Waits - I Hope That I Don't Fall In Love With You (Closing Time)

Kerstmis is niks zonder Kerstmix

Ook altijd het gevoel dat je met de kerstdagen alleen maar baggermuziek te horen krijgt?

Heb je Mariah Carey en Wham nu alweer zo'n duizend keer gehoord?

Zak je steeds dieper weg in die feestdagen-depressie?

The Blues are still Blue presenteert:

de 'Hoe kom ik deze dagen in godsnaam door... Kerstmix 2005'

1. Sufjan Stevens - Put the lights on the tree

2. Eels - Christmas is going to the dogs

3. Weezer - Christmas celebration

4. Benjamin B. - Last Christmas

5. Ron Sexsmith - Maybe this Christmas

6. Otis Redding - White Christmas

7. Johnny Cash - Merry Christmas Mary

8. Fountains of Wayne - I want an Alien for Christmas

9. The Kinks - Father Christmas

10. Of Montreal - My favorite Christmas (in a hundred Words or less)

11. Jack Johnson - Rudolph the Red-Nosed Reindeer

12. James Brown - Merry Christmas, I love you

13. Chuck Berry - Run Rudolph Run

14. Sixpense None the Richer - You're a mean one Mr. Grinch

15. Sex Pistols - Punkrock Christmas

16. Caesar - Hang myself from the Tree

17. The Raveonettes - The Christmas Song

18. The Beach Boys - Christmas Time is here again

19. Sufjan Stevens - Come on! Let's Boogey to the Elf dance

20. Weezer - The Christmas Song

21. Eels - Everything's gonna be cool this Christmas

22. The Frogs - Here comes Santa's Pussy

23. Erlend Øye - Last Christmas

Arctic Monkeys

De heren van Arctic Monkeys hebben in Engeland een bliksemstart gekend: een demo die opgepikt werd op de radio, een hype die (mede door de NME) steeds grotere vormen aannam, en een single die op nummer 1 binnenkwam in de Engelse charts.

Is al deze Britse consternatie nu terecht? Behalve de single en wat andere demo's die circuleren op het internet zijn er immers nog geen nummers bekend. Of de band werkelijk zo groots zal worden als de NME beweert zal nog moeten blijken. Dat neemt echter niet weg dat de nummers die ik tot nu toe gehoord heb in ieder geval erg goed zijn!

Eind januari wordt het album Whatever People Say I Am, That's What I'm Not uitgebracht. Tot die tijd zullen we het voorlopig moeten doen met die ene heerlijke single:

Arctic Monkeys - Bet you look good on the dancefloor

Ornella Vanoni

Enige tijd geleden heb ik de film Ocean's Twelve gezien. Hoewel de film zelf nogal saai was, bleek de soundtrack een zeer prettig Italiaans nummer te herbergen.

Het betreft het lied L'Appuntamento, dat in 1970 werd opgenomen door Ornella Vanoni.

Ik heb helaas nog geen tijd gehad om uit te vinden of de rest van haar zeer uitgebreide (Ornella maakt inmiddels al bijna 50 jaar muziek) oeuvre net zo interesant is. Voorlopig zullen we het hier dus mee moeten doen:

Ornella Vanoni - L'Appuntamento

Lieve Franse Meisjes

Sinds enige jaren heb ik een (ontembare) voorliefde voor muziek van Franse meisjes. Dat ik in deze liefde niet alleen sta, blijkt onder andere uit Filles Sourires, een website geheel gewijd aan de Franstalige meiskes.

Het ultieme voorbeeld van de mooie voortvloeisels uit de franse (feminiene) muziekcultuur, is naar mijn mening toch wel Coralie Clément. Haar eerste, door haar broer Benjamin Biolay (over wie later meer) geproduceerde, album Salle des pas perdus (2001) bevat werkelijk geen enkel slecht nummer en blijft ook nu, jaren later, een schijfje dat erg veel tijd in mijn cd-speler doorbrengt.
Opvolger Bye bye beauté (2005) toont een wat stevigere kant van de française, zonder dat enig geweld wordt gedaan aan haar wat hese, timide stemgeluid. Hoewel het hoge niveau van de eerste plaat helaas niet gehaald wordt, en het even duurde voor ik aan de nieuw ingeslagen weg gewend was, beluister ik ook deze plaat maar al te graag.

Ik kan niet wachten tot monsieur Biolay weer voldoende liedjes heeft gefabriceerd om zijn zusje een nieuw plaatje uit te kunnen laten brengen....

Coralie Clement - Salle des pas perdus (Salle des pas perdus)

Coralie Clément - L'ombre et la lumière (Salle des pas perdus)

Ladytron

Ladytron is terug, en hoe!

Het debuut van dit gezelschap, 604 uit 2001, heb ik destijds helemaal grijsgedraaid. 604 bevatte electropop van de eerste klasse met een hoog retro-gehalte, met de single Playgirl als hoogtepunt.

Het daarop volgende Light &Magic (2002) vond ik persoonlijk nogal een tegenvaller, maar het viertal uit Liverpool slaat dit jaar uitstekend terug met het nieuwe album The Witching Hour. Opvallend is dat de nieuwe cd veel wilder en onstuimiger klinkt, waarbij zo af en toe zowaar zelfs een gitaar uit de kast is getrokken. Deze plaat met prachtige elektronische popliedjes zal de komende tijd weer menig autoritje begeleiden!

Ladytron - Destroy everything you touch (The Witching Hour)

Concert Annie

Zoals eerder al vermeld, gaf Annie afgelopen zondag een concert in Paradiso.

Voorprogramma Psapp bleek een voorbode van de tegenvaller die de avond uiteindelijk zou worden. Paradiso maakte alle vooroordelen weer eens waar met een geluid waar werkelijk niets van te maken viel. Alle subtiliteiten van de muziek van Psapp gingen, ondanks goedbedoelde pogingen van de muzikanten, verloren in de erbarmelijke geluidsmix.

Op basis van haar uitstekende cd waren de verwachtingen voor het optreden van Annie zelf hooggespannen. Helaas werden deze totaal niet vervuld. Naast Annie verschenen slechts een drummer/gitarist en knoppendraaier op het podium en op het moment dat de eerste beats de zaal in knalden, bleek het geluid zelfs nog slechter afgesteld te staan dan bij het voorprogramma.

Het slechte geluid was echter niet de enige tegenvaller van de avond... Het feit dat de muziek zo goed als geheel afkomstig was van een bandje/harde schijf (inclusief zo'n beetje de helft van alle zang) en het feit dat Annie slechts een achttal nummers ten gehore bracht, bezorgde ons een behoorlijke kater. Daar kon zelfs de bevallige verschijning van deze Noorse dame (zoals te zien op de foto's van het concert: hier en hier) niets aan veranderen.

Cover van de week: Johnny Cash

Een terugkerend fenomeen op deze blog: de cover van de week.

Als eerste de door Johnny Cash op latere leeftijd opgenomen cover van One, origineel van U2.

Johnny Cash - One (American Recordings III)

Jens Lekman

Niet lang na het verschijnen van zijn debuut When I Said I Wanted To Be Your Dog, verscheen onlangs alweer een niewe cd van Jens Lekman. Op Oh, You're So Silent Jens zijn drie eerder uitgegeven EP's (Maple Leaves, Rocky Dennis en You Are The Light) gecombineerd tot een volwaardig album. Hoewel de liedjes op deze compilatie niet allemaal het hoge niveau halen van zijn debuut, is het de Zweede zanger toch weer gelukt om enkele pareltjes uit zijn hoge hoed te toveren.

Jens Lekman - Pocketful Of Money (Oh, You're So Silent Jens)

En één van mijn favoriete liedjes van het debuut:

Jens Lekman - The Cold Swedish Winter (When I Said I Wanted To Be Your Dog)

Annie

Vanavond geeft Annie een optreden in Paradiso. Het eerste album (Anniemal) van deze Noorse schone bevat heerlijke ongecompliceerde bubblegumpop, waarmee ze me telkens weer vrolijk weet te stemmen. Naast zangeres is Annie ook dj, en in die hoedanigheid verscheen onlangs haar bijdrage aan de bekende DJ-Kicks serie.

Om alvast een beetje in de stemming te komen voor vanavond:

Annie - Chewing Gum (Anniemal)

In den beginne...

Geïnspireerd door de vele muziekblogs die ik zelf dagelijks bezoek, heb ik besloten zelf maar eens een duit in het zakje te gaan doen.
Vanaf heden zal ik op deze plek dan ook mijn eigen muzieksmaak schaamteloos ventileren. Muziek die me bezighoudt, intrigeert, interesseert en inspireert zal op deze site worden besproken en vergezeld worden door (mp3) muziekbestanden.

De mp3-bestanden zijn beschikbaar voor een korte periode (twee tot drie weken). Mocht het zo zijn dat ik hiermee copyrights schend, mail me dan (thebluesarestillblue@hotmail.com) en ik zorg ervoor dat de link verdwijnt.

Musicfiles will be availlable for a limited time (two to three weeks). If I'm infringing on copyrights, please e-mail me (thebluesarestillblue@hotmail.com) and the link will be disabled.