Jaarlijstje 2007

Het is weer tijd voor de onvermijdelijke eindafrekening, de beste albums van 2007:
1. Amy Winehouse - Back To Black

Nog zo'n album, gevolgd door een fatale overdosis drugs en miss Winehouse mag aanschuiven aan de grote mensentafel van de pophemel. Van begin tot eind raak.

Amy Winehouse - Me and Mr. Jones

2. Jens Lekman - Night Falls Over Kortedala

Lekman croont zich weer door een stapel heerlijke liedjes. Rijker georkestreerd dan ooit en het album met het hoogste kitschgehalte van het jaar. Zoeter dan zoet.

Jens Lekman - Into Eternity

3. Rilo Kiley - Under The Blacklight

Vorig jaar stond Jenny Lewis solo op 2 in de jaarlijst, dit jaar met band op nummer 3. De enige conclusie die hieruit getrokken kan worden is dat het met de kwaliteit van de muziek van Lewis en kornuiten wel snor zit.

Rilo Kiley - Smoke Detector

4. Pelle Carlberg - In A Nutshell

De grootste muzikale verrassing en ontdekking kwam dit jaar uit Zweden. Melodieuze popliedjes met grappige teksten. Een schijf vol vrolijkheid.

Pelle Carlberg - I Love You, You Imbecile

5. Rufus Wainwright - Release The Stars

De man met de meest ontroerende en bezwerende stem van nu. Zijn magistrale en overweldigende concert in de HMH heeft hem extra bonuspunten opgeleverd.

Rufus Wainwright - Going To A Town (Live KEXP)

6. Lucky Fonz III - Life Is Short

Met afstand het beste album van een Nederlandse muzikant. De liedjes van Fonz zijn ongepolijst en lijken vaak zelfs nog niet helemaal af, maar daar ligt nu juist de charme van deze moderne troubadour.

Lucky Fonz III - Once I Was A Lady

7. Fabienne Delsol - Between You And Me

Het enige Lieve Franse Meisje dat de eindlijst dit jaar haalde. Heerlijke onbezorgde liedjes met een jaren zestig-sausje en een lekkere Franse twist.

Fabienne Delsol - Pas Gentille

8. Taken By Trees - Open Field

Victoria Bergsman verliet The Concretes om het solo te gaan proberen en dat deed ze geheel niet onverdienstelijk. De kale arrangementen van de toch melodieuze liedjes zorgen ervoor dat je deze plaat niet snel vergeet.

Taken By Trees - Lost And Found

9. Sharon Jones & The Dap-Kings - 100 Days 100 Nights

Souldiva Sharon Jones swingt de pan uit op dit door The Dap Kings (die ook Winehouse al hielpen) volgespeelde album. Ouderwets vette blaaspartijen.

Sharon Jones & The Dap-Kings - 100 Days 100 Nights

10. The Good, The Bad & The Queen - The Good, The Bad & The Queen

Ook dit project van Damon Albarn leverde weer een bijzonder spannend album op. Mooie mysterieus knisperende liedjes voor donkere dagen.

The Good, The Bad & The Queen - Herculean

Rilo Kiley

Rilo Kiley is al jaren het countrygeweten van de indiepop en is ook dit jaar gelukkig weer met een mooi album op de proppen gekomen. Toegegeven: het geluid van de band heeft een aanzienlijke koerswijziging ondergaan, door sommigen toegeschreven aan de steeds korter wordende rokjes van Jenny Lewis, maar meer waarschijnlijk veroorzaakt door de helpende handen van producers Jason Lader en Mike Elizondo. Het veroorzaakte in ieder geval een hoop geklaag in de pers, maar ging er bij mij desondanks in als zoete koek.

Rilo Kiley - Breakin' Up (Under The Blacklight)

Rilo Kiley - 15 (Under The Blacklight)

Kerstmis is niks zonder Kerstmix (2007)

Net als vorig jaar wat aan de late kant, maar nog net op tijd gereed voor de kerstdagen: de jaarlijkse kerstmix!

The Blues Are Still Blue Presents:

de 'Hoe kom ik deze dagen in godsnaam door..... Kerstmix 2007' met:

Nellie McKay - Christmas Dirge

James Brown - Soulful Christmas

June Christy - The Merriest

Irene - Christmas On The Beach

Milton DeLugg & The Little Eskimos - Hooray for Santy Claus!

Mae West - Put The Loot In The Boot, Santa

The Pipettes - White Christmas

Michele Cody - Merry Christmas Elvis

Rufus Thomas - I'll Be Your Santa, Baby

Shonen Knife - Space Christmas

Andre Williams - Poor Mr. Santa

Rufus Wainwright - Spotlight On Christmas

The Free Design - Close Your Mouth (It's Christmas)

Solomon Burke - Presents On Christmas

Brenda Lee - Rockin' Around The Christmas Tree

Ivy - I Hate December

The Young Republic - Merry Christmas Again...

Willie Nelson - Please Come Home For Christmas

Carla Thomas - Gee Whiz, It's Christmas

Over The Rhine - All I Ever Get For Christmas Is Blue

Clarence Carter - Back Door Santa

Cocoon - Christmas Song

Darlene Love - Christmas (Baby Please Come Home)

Elvis Presley - Santa Bring My Baby Back

Eux Autres - Another Christmas At Home

Gayla Peavey - I Want A Hippo For Christmas

Holly Golightly - Christmas Tree On Fire

Lucky Fonz III

Hij maakte dit jaar met afstand het mooiste album van vaderlandsche bodem en afgelopen zaterdag bewees Otto Wichers (a.k.a. Lucky Fonz III) in een drukke Ekko dat hij live ook zijn mannetje staat. Alleen op het podium zingt hij zijn vaak breekbare liedjes vol overgave. Het is alleen jammer dat hij tussendoor zoveel praat, maar gelukkig heb je daar geen last van als je Life Is Short thuis in de cdspeler stopt.

Lucky Fonz III - Once I Was A Lady (Life Is Short)

Lucky Fonz III - All My Days (Life Is Short)

Roisin Murphy

Haar eerste album Ruby Blue, geproduceerd door Matthew Herbert, was voor sommigen wellicht iets te experimenteel maar was wat mij betreft een prima album. Met tweedeling Overpowered overklast Roisin Murphy haar solodebuut echter op alle fronten. Zelf heeft ze al aangegeven dat dit de discoplaat is geworden die ze altijd al had willen maken. Het is dan ook onmogelijk op deze muziek stil te blijven zitten, dus stoelen aan de kant en voetjes van de vloer in die huiskamers!

Roisin Murphy - You Know Me Better (Overpowered)

Roisin Murphy - Overpowered (Overpowered)

Cover van de week: Lily Allen (3)

Al weer een tijdje niets geschreven over liefje Lily, dus nu ze zo sexy in de GQ staat is het hoog tijd voor een beetje hernieuwde aandacht. Het lijnen heeft blijkbaar haar hersenen ook enigzins aangetast, gezien het feit dat ze ineens spijt heeft van haar kattige gedrag richting onder andere Cheryl Tweedy (thans Cole): "I only slated others becaues I felt fat and ugly."

Dat Lily niet vies is van een beetje commercie blijkt wel uit deze Franse reclamespot. Gelukkig heeft het, naast centjes voor miss Allen, ook nog een leuke cover voor ons simpele zielen opgeleverd.

Lily Allen - Mister Blue Sky (ELO Cover)

Lieve Franse Meisjes (50)

We klagen soms wel eens dat de Lieve Franse Meisjes slechts zo zelden ons kikkerlandje met een bezoekje vereren. Begin volgend jaar valt er echter voldoende te zien en te beluisteren op het gebied van de Franse muziek. Vrijdag 1 februari komt de moeder aller zuchtmeisjes Jane Birkin naar onze hoofdstad. Voor wie dat te lang wachten vindt zijn er begin januari een aantal optredens van Soko (Eurosonic, Paradiso & Rotown) waar je zeker naar moet gaan kijken. Ze zingt dan wel in het Engels, maar haar Franse accent en onweerstaanbare liedjes (I'll Kill Her is één van mijn favoriete nummers van dit jaar) maken dat meer dan goed.

Soko - Take My Heart (Not Sokute)

En omdat het zo'n lekker liedje blijft nogmaals:

Soko - I'll Kill Her (Not Sokute)

Castanets

De donkere dagen voor kerst vragen om de muziek die daar bij past, daarom morgenavond in de Ekko te Utrecht: de mysterieuze en donkere folk van Castanets. Vrolijk wordt je er niet van, maar dat hoeft ook niet. Dat word je namelijk wel als je bekijkt wat je nog meer voor die schamele € 8 te zien krigt: Scout Niblett (wiens nummer You Beat Kick Back Like Death het eerder dit jaar schopte tot cover van de week) en Roy Santiago. En als je er vroeg bij bent krijg je ook nog eens een samplecdtje van Badmintone records. Een koopje!

Castanets - This Is The Early Game (In The Vines)

Castanets - Sway (In The Vines)

Scout Niblett - Uptown Top Ranking (Uptown Top Ranking)

Scout Niblett - Drummer Boy (I Am)

Roy Santiago - Your Room (Broca)

Cover van de week: Plant & Krauss

Soms achtervolgt een stukje je eindeloos, terwijl je er nog geen letter op papier (of in dit geval het internet) hebt staan. Op mijn stukje over de nieuwe plaat van Ricky Koole kreeg ik een reactie over de samenwerking tussen Robert Plant & Alison Krauss,tot zover niets vreemds. Maar naar aanleiding van een tv-uitzending van De Wereld Draait Door over de samenwerking tussen Ricky Koole en Leo Blohuis kwam ik op het spoor van Jake Holmes. Aan zijn liedje Dazed en Confused wilde ik een stukje wijden en dan met name over het schaamteloze jatwerk van Jimmy Page van Led Zeppelin (u weet wel, hetzelfde bandje waarin ook Plant een hoofdrol vertolkte). Tijdgebrek en luiheid zorgden er echter voor dat het stukje er nooit kwam. Het album van Plant & Krauss werd ondertussen meer en meer gedraaid en toen Led Zepppelin uiteindelijk na tig jaar gisteravond weer op het podium verscheen was de cirkel rond. Het stukje moest er komen, maar uiteindelijk (oh, ironie) zonder Holmes:

Een ruwe oude rocker en een engelachtige countryzangeres, het lijkt een onmogelijke combinatie. Dat dergelijke samenwerkingen juist extra spannend zijn bewijzen Plant en Krauss op hun ingetogen album vol gevoelige ballades. Plant houdt zich duidelijk in om Krauss niet te overschreeuwen en dat levert een zeer broeierig sfeertje op met pareltjes van liedjes. Halverwege de plaat mag Plant de handrem er een klein beetje afhalen in wat mij betreft het lekkerste nummer: een cover van Gone Gone Gone (Done Moved On) van The Everly Brothers:

Robert Plant & Alison Krauss - Gone Gone Gone (Done Moved On) (Raising Sand)

Pelle Carlberg

Het afgelopen weekend ben ik begonnen met het inventariseren van de beste platen uit 2007. Dat gaat natuurlijk het gemakkelijkst door mijn weblog van het afgelopen jaar nog eens langs te lopen. Maar wat nu als blijkt dat een aantal van mijn favoriete albums van dit jaar nog helemaal niet aan bod zijn gekomen, terwijl ze juist wél de muzikale smaakmakers waren? Dan maak je gewoon een inhaalslag. In december dus een onevenredige vertwegenwoordiging van goede albums. Maar ja, wie kan daar nu bezwaar tegen maken...

Eerlijk gezegd kan ik me niet herinneren wie me eerder dit jaar op de liedjes van Pelle Carlberg wees. Duidelijk is in ieder geval dat deze persoon een lintje verdient. (De rechtmatige eigenaar mag zich melden) De uit Zweden overgevlogen platen vol gevoelige liedjes à la Belle And Sebastian (en ja, dan ben ik al redelijk snel om) zijn in ieder geval wonderschoon. Grappige teksten, mooie arrangementen en de zoetgevooisde zang van Pelle zijn genoeg om dit mannenhart verder te laten smelten. Eén van mijn grootste ontdekkingen van het jaar:

Pelle Carlberg - Clever Girls Like Clever Boys Much More Than Clever Boys Like Clever Girls (In A Nutshell)

Pelle Carlberg - Go to Hell, Miss Rydell (Everything Now!)

Pelle Carlberg - Oh, No! It's Happening Again (EverythingNow!)

Chistmas A Go Go

De Sint is weer vertrokken, dus het kerstgeweld barst weer los: dagen vol Mariah Carey en Wham en ander Skyradio gespuis. Gelukkig is er in deze donkere dagen voor kerst een schuilplaats vol leuke muziek: Christmas A Go Go! Vers uit de mottenballen en vol goede moed wordt je daar weer getrakteerd op het beste wat er op het gebied van kerstmuziek te krijgen is.

Sally Shapiro - Anorak Christmas (Pianomix)

Cover van de week: Hello Saferide

Hello Saferide heeft pech. Anderhalf jaar geleden was het te warm om na te denken en maakte ik me er makkelijk vanaf door haar liedjes te laten spreken. Nu regent het dat het giet en heb ik een kop vol griep juist op de dag dat ik weer wat over haar wilde schrijven. Haar cover van Teen Line (origineel van The Shivvers) staat namelijk al een tijdje klaar om als cover van de week dienst te doen. Daarom vandaag weer alleen het liedje, maar Annika ik beloof je, als je nieuwe plaat uitkomt (het wordt ook wel weer een keer tijd) zal ik er serieus over gaan schrijven.

Hello Saferide - Teen Line (The Shivvers Cover)

Bishop Allen

Ziekte en regen houden mij vandaag nog binnen, dus vanavond wederom geen concertbezoek, maar een filmpje op de bank. Hoewel er nog genoeg leuke films te bekijken zijn vind ik het toch wel jammer dat ik Bishop Allen in de Ekko zal missen. Hun blije liedjes zouden nou net wel eens het juiste medicijn kunnen zijn voor dit natte jaargetijde en het humeur dat ik daar van krijg. Dan hun laatste album The Broken String nog maar eens in de cdspeler stoppen als surrogaat...

Bishop Allen - Rain (The Broken String)

Bishop Allen - Click Click Click Click (The Broken String)

Lieve Franse Meisjes (49)

Even nog een beetje extra promotie voor Filles Fragiles, de verzamelcd vol "pop gems from French demoiselles" die werd samengesteld door Guuzbourg. Bij ons in huis is hij sinds de cd-presentatie vorige week namelijk niet meer uit de cdspeler verdwenen. Voor alle liefhebbers van zuchtmeisjes, Filles Fragiles, Lieve Franse Meisjes en Filles Sourires (of hoe jij de meskes ook maar noemt) is deze plaat dan ook een onontbeerlijke uitbreiding van de platencollectie. Noem me namelijk nog maar eens een album van Nederlandse bodem waarop je naast liedjes van bekende godinnen als Jane Birkin en Emilie Simon, ook fraaie bijdragen aantreft van onbekendere bandjes als Peppermoon (dat vorige week in Wilhelmina nog een mooi maar kort optreden verzorgde) en het Spaanse Souvenir. Kopen dus die plaat!

Souvenir - Au Bord du Soleil

Luister Filles Fragiles in de Luisterpaal van 3voor12

Kate Nash in de Melkweg (or not...)

Het menselijk lichaam zit wonderlijk in elkaar. De afgelopen weken (en weekenden) heb ik harder gewerkt dan ik ooit eerder had gedaan, steeds op het randje van oververmoeidheid. Op het moment dat het werkplan voor 2008 gereed was en ik het aan de afdeling had gepresenteerd, had ik wel een dagje vrij verdiend, dacht ik zo. Maar dat had ik dus beter niet kunnen doen, aangezien mijn lichaam bij het eerste gevoel verlost te zijn van de stress reageerde met een fikse portie griep. Het resultaat: mijn vrije dag doorgebracht in bed en het uitgestelde concert van Kate Nash in de Melkweg gemist.

Kate Nash - Mouthwash (Made Of Bricks)

The Raveonettes

Sommige bandjes staan al jaren op mijn lijstje om eens een keer live te zien, maar waar het steeds maar niet van kwam. Een aantal van die bandjes lijkt daar ook eeuwig ongezien op te blijven staan. The Raveonettes is, of liever was, zo'n geval (net als bijvoorbeeld Camera Obscura) waar nu eindelijk een vinkje bij kan worden geplaatst. Eerder dit jaar stonden ze al in Paradiso maar was ik verhinderd en gisteren stonden ze in Tivoli de Helling, maar had ik al kaartjes voor het concert van Kate Nash. Weer niet gelukt, zou je zeggen... Het concert van Nash werd echter een dag verplaatst, waardoor ik gisteravond alsnog in de prettig gevulde Helling stond.

Het concert was wat mij betreft (en de mensen die ik er sprak) een groot succes. Lekker ruizige liedjes met veel distortion op de gitaren, eindeloze echo en ijle samenzang. Mooi laatste nummer ook: een cover van French Disko van Stereolab Het laatste album Lust Lust Lust wil als geheel nog niet helemaal beklijven, maar nummers als Dead Sound zijn echt heerlijk:

The Raveonettes - Dead Sound (Lust Lust Lust)

Cover van de week: St. Vincent

Anna Clark speelde eerder in de band van Sufjan Stevens en The Polyphonic Spree, waar ze ervaring opdeed om uiteindelijk op eigen benen te kunnen staan. Dit jaar bleek ze daar helemaal klaar voor en onder de naam St. Vincent bracht ze dan ook de cd Mary Me uit, vol mooie luisterliedjes.

Deze cover van het voor Nico geschreven These Days behoort jammer genoeg niet tot de liedjes die het album hebben gehaald. Gelukkig bestaat er echter een fenomeen als de tour-EP, die wellicht nog verkrijgbaar is wanneer Anna begin december live in de Rotown en Ekko te bewonderen is.

St. Vincent - These Days (Jackson Browne Cover) (Paris Is Burning EP)

Chick Habit Party

Tijd voor een feestje: zaterdag 24 november vind in Pakhuis Wilhelmina de officiële release van de verzamelcd vol Lieve Franse Meisjes van Guuzbourg (genaamd Filles Fragiles) plaats. Naast een optreden van het op deze compilatie terug te vinden Peppermoon staan dj's Natashka (Radio Oh-La-La), Martin Hemmel (bekend van de French Cuts compilaties) en Guuzbourg zelve klaar om er een swingend Frans avondje van te maken.

Kijk voor meer informatie hier.

April March - Chick Habit (Chick Habit)

Cover van de week: Rufus Wainwright

Met Rufus Wainwright hebben we nogal een haat/liefde hier in huis. Vooral liefde van mijn kant dan en diepgrondige haat van mijn eega, die al gelijk begint te mopperen als ik één van mijn favoriete covers allertijden opzet (en dat komt nogal eens voor, als het aan mij ligt zet ik hem op elke mixcd die ik voor lange autoritten maak). Rufus is wat mij betreft op zijn allerbest als hij met minimale begeleiding zijn stem zijn tranentrekkend mooie werk laat doen, zoals op deze cover van Harvest:

Rufus Wainwright - Harvest (Young Cover)

Coverclub: Never Mind Punk 1977

Het is weer tijd voor een nieuwe versie van de Coverclub en deze keer is (na kerst en Neil Young) gekozen voor het thema Punk. Mijn favoriet van deze keer is van de versie van Orgasm Addict van The Gasoline Brothers, afkomstig uit mijn (tegenwoordige) thuisbasis Utrecht. Handen op elkaar voor deze leuke muzikale middelvinger en ode aan onder andere The Buzzcocks, The Dead Kennedys en The Clash.

Pondertone - I'm so bored with the U.S.A.

The Gasoline Brothers - Orgasm Addict

Huron - Shot by both sides

Moss - Ever fallen in love?

John Coffey - Holiday in Cambodia

Hoes voorkant

Hoes achterkant

Frida Hyvönen

Er zijn mensen die het heerlijk vinden als de dagen korter en kouder worden en je dicht bij een warme kachel moet blijven om het lekker warm te houden. Persoonlijk heb ik er echt helemaal niets mee, met de herfstblues als gevolg. Frida Hyvönen heeft daar duidelijk geen last van gezien haar liefdesverklaring ten opzichte van dit natte jaargetijde. Fall Is My Lover staat op het begin dit jaar verschenen tweede album van de Zweedse zangeres. Haar eerste album Until Death Comes vond ik wonderschoon, maar deze tweede plaat had ik (misleid door de titel en begeleidende tekst op haar website) links laten liggen. Ik leefde namelijk in de overtuiging dat Frida Hyvönen Gives You: Music From The Dance Performance 'Pudel' vol met experimentele instrumentale liedjes stond. Dat ik de plaat nu pas in mijn armen heb kunnen sluiten is dus eigenlijk de schuld van haar eigen marketingpraatjes ("It's the first release in her experimental 'Frida Hyvönen Gives You'-series in which she intends to put out whatever she feels like, be it instrumental music, spoken word or even "a new, very foul language", as she herself puts it."). Gelukkig is het nooit te laat om je fouten in te zien en alsnog van deze mooie plaat te genieten:

Frida Hyvönen - Fall Is My Lover (Frida Hyvönen Gives You: Music From The Dance Performance 'Pudel')

Frida Hyvönen - Once I Was A Serene Teenaged Child (Until Death Comes)

Lieve Franse Meisjes (48)

Zo af en toe kom je een platenhoes tegen die je blijft achtervolgen en al helemaal als de zangeres je ook nog wat lijkt te zeggen. De hoes van de nieuwste plaat van Fabienne Delsol was er zo eentje. Zo heerlijk niét van dit millennium, zoals ook de muziek van deze in Frankrijk geboren jongedame is. Al na eerste beluistering blijkt waarom de naam van mademoiselle Delsol in mijn geheugen is blijven steken, want de jaren zestig pop met Franse twist (denk aan April March en Mareva Galanter) die ze produceert is om je vingers bij af te likken zo lekker. Bij ons thuis is het de afgelopen weken één van de meest gedraaide platen en hopelijk vanaf nu bij jullie ook:

Fabienne Delsol – Vilaines Filles Mauvais Garcons (Between You And Me)

Fabienne Delson – I’m Gonna Catch Me A Rat (Between You And Me)

Cover van de week: Jenny Owen Youngs

Terwijl het met Britney slechter en slechter blijft gaan, zijn er gelukkig nog andere meisjes van wie de carrière zich nog wel in een stijgende lijn bevindt. Meer dan een jaar geleden schreef ik over Jenny Owen Youngs. Dit jaar is haar (destijds in eigen beheer uitgebrachte) album Batten the Hatches ook in Nederland verschenen, zodat ook wij kaaskoppen nu kunnen genieten van de mooie liedjes van deze jonge Amerikaanse.

Dankzij Philippe ben ik nu alsnog in het bezit gekomen van Jenny's versie van Slave 4 You, een cover die ik jullie dan ook niet wilde onthouden:

Jenny Owen Youngs - Slave 4 You (Britney Spears Cover)

Cover van de week: Georgie James

Melodieuze liedjes met een knipoog naar de jaren zestig: het debuut Places van Georgie James staat er vol mee. Dit Amerikaanse duo maakt pop waar ik erg van kan genieten. Voor sommigen wellicht iets te blij, maar dat kan ik in deze donkere dagen juist wel gebruiken. De stemmen van John Davis en Laura Burhenn kleuren bijzonder mooi bij elkaar, wat op de eerder dit jaar verschenen EP Need Your Needs ook al duidelijk hoorbaar was bij deze ingetogen Simon & Garfunkel cover:

Georgie James - El Condor Pasa (Simon & Garfunkel cover) (Need Your Needs EP)

Lieve Franse Meisjes (47)

Het is alweer een dikke week geleden dat ik het concert van Nouvelle Vague bezocht, maar door de drukte was het nog niet tot een verslagje gekomen. Vooraf vroegen wij ons nog af hoeveel en welke Franse zangeressen uiteindelijk het Amsterdamse podium zouden gaan betreden. Twee microfoons stonden uiteindelijk klaar, waarvan na het eerste nummer er al eentje bezet was door Melanie Pain. Jammer genoeg bleek al snel dat aan de andere microfoon geen frêle jongedame zou verschijnen, aangezien deze werd ingepikt door Gerald Toto. Helemaal jammer vond ik dan ook nog dat hij zo’n beetje het halve concert zou domineren (hoe goed zijn stem ook was), want daar was ik niet voor gekomen. Alle favorieten van de albums komen voorbij en de sfeer is ondanks de drukte (en hitte) goed. Wanneer mademoiselle Pain tijdens een extatische versie van Too Drunk To Fuck een fles wodka heeft verdeeld over de eerste rij en de band het podium na twee toegiften verlaat kan worden teruggekeken op een geslaagd avondje uit, dat wat mij betreft alleen nog wat meer Lieve Franse Meisjes had mogen bevatten.

Nouvelle Vague - Too Drunk To Fuck (Nouvelle Vague)

Jens Lekman - Night Falls Over Kortedala

Lang naar uitgekeken, ook al weer enige tijd in huis, maar gelukkig heeft Jens Lekman me wederom niet teleurgesteld. Wanneer je Night Falls Over Kortedala zou moeten typeren, is er maar één woord dat in aanmerking komt: Kitsch (met een hoofdletter K). Het hele album hangt van zoetsappige melodieën en deuntjes van fictieve jaren tachtig televisieseries aan elkaar. Dat klinkt negatief, maar zo is het niet bedoeld, want Night Falls Over Kortedala is werkelijk briljant. Over the top, maar briljant. Lekman croont en weer lekker op los over de meest triviale onderwerpen, ondersteund door eindeloze lagen strijkers en blazers. Mensen die na Friday Night At The Drive-In-Bingo nog niet overtuigd zijn hebben duidelijk geen gevoel voor smaak (a.k.a. Kitsch)

Jens Lekman – Friday Night At The Drive-In-Bingo (Night Falls Over Kortedala)
Jens Lekman – Kanske Ar Jag Kar I Dig (Night Falls Over Kortedala)

Lieve Franse Meisjes (46)

Vanavond staat Nouvelle Vague in het kader van Amsterdam Dance Event in de Amsterdamse Melkweg. Eindelijk weer eens Lieve Franse Meisjes in Nederland en dan moet ik blijkbaar nog gaan dansen ook. Daarom maar snel wat pasjes ingestudeerd. U herkent mij vanavond aan het volgende stijlvolle dansje:

Cover van de week: The Concretes

Iedereen heeft wel van die liedjes waarvan je in het openbaar nooit zou willen erkennen dat je stiekem wel eens meezingt als het op de radio voorbijkomt. Dat zoiets niet alleen ons simpele zielen gebeurt maar tevens de betere muzikanten van de wereld blijkt uit de compilatie Guilt By Association, waarop leuke indie-bandjes hun favoriete guilty pleasures ten gehore brengen. Wie had bijvoorbeeld gedacht ooit The Concretes een liedje van Take That te horen spelen?

The Concretes - Back For Good (Take That Cover) (Guilt By Association)

Leaf

Zo'n anderhalf jaar geleden bezocht ik min of meer bij toeval een concert van Leaf in de Oosterkade. Met name de mooie en krachtige stem van zangeres Annemarie is iets wat me daarvan is bijgebleven. Zo af en toe hoorde ik nog wel eens een nummertje voorbijkomen in een Utrechtse kroeg, maar echte aandacht had ik er na die mooie avond in mei 2006 niet meer aan besteed. Dat dat geheel onterecht was bleek toen ik gisteren wat zat te zappen en het nummer Wonder Woman langskwam op een muziekzender. Lekker vrolijk en onbezorgd, eigenlijk het perfecte liedje voor een mooie zonnige herfstdag!

Leaf - Wonder Woman

Tunng - Good Arrows

Het nieuwste (en derde) album van Tunng is al weer een tijdje verkrijgbaar en vorige week speelde dit folktronica-gezelschap in Amsterdam. Jammer genoeg was ik na een lange dag hard werken uiteindelijk te moe om te gaan, wat gezien de recensies die ik gelezen heb nou ook weer niet zo héél erg was. Geheel in strijd met mijn eerdere Tunng-concertervaringen zijn de kritieken die ik heb gelezen namelijk niet al te best. Gelukkig is er dan altijd nog de mogelijkheid om thuis de cdspeler aan te zetten en lekker weg te dromen bij de bezwerende stemmen en knisperende elektronische geluiden van Good Arrows. Een echte herfstplaat.

And now for something completely different: Vanmorgen kwam ik er achter dat mijn recensie van het optreden van Feist is afgedrukt in de Nieuwe Revu. Een leuke verrassing, met als beloning ook nog een nieuwe telefoon. Alleen jammer dat ik er een week te laat achter kom en het nummer inmiddels niet meer verkrijgbaar is in de winkel, maar hier is het bewijs...

Tunng - Bullets (Good Arrows)

Cover van de week: Kylie

Het Britse Radio 1 bestaat 40 jaar en dat wordt gevierd met een prachtige plaat vol met covers Radio 1 Established 1967. Uit elk van die veertig jaar popgeschiedenis is een lied gekozen dat door een bekende artiest van nu nieuw leven is ingeblazen. Ik heb nog niet alle veertig bewerkingen gehoord, maar wát ik tot nu toe gehoord heb klonk bijzonder goed. Wat dacht je bijvoorbeeld van de combinatie The Gossip/George Micheal (Careless Whisper) of de heren van Franz Ferdinand die met Girls Aloud in het achtergrondkoortje Sound And Vision van Bowie vertolken. Eén van de hoogtepunten is wat mij betreft ook deze heerlijk versie van Love Is The Drug van popdiva Kylie Minogue. Tevens een mooie gelegenheid de foto van Anton Corbijn te gebruiken die ooit de hal van mijn Amsterdams woning sierde. Deze week verschijnt de eerste speelfilm van Corbijn (Control) over het leven van Ian Curtis, zanger van de new wave-band Joy Division. Eindelijk weer eens een film wil die ik persé in de bioscoop wil gaan zien!

Kylie Minogue - Love Is The Drug (Roxy Music Cover)

Een moment geduld a.u.b.

Deze week is Mydatabus op het briljante idee gekomen hun gratis diensten per direct te beëindigen. Dit heeft als gevolg dat ik op zoek moet naar een goed alternatief voor het aanbieden van muziek via deze website. Mocht iemand een prettig alternatief weten houd ik mij natuurlijk van harte aangebevolen! Een moment geduld dus nog a.u.b.

Cover van de week: Ricky Koole

Ricky Koole en Leo Blokhuis gaan samen het land door met een mooi theaterprogramma vol vergeten liedjes, genaamd Harmonium. Nee, wees niet bang, Leo laat het zingen geheel over aan de lieftallige Ricky en gaat zelf slechts(?) mee voor de praatjes.

Enkele jaren gelden bracht Ricky (eveneens naar aanleiding van een theaterprogramma) ook al een cd uit vol met leuke covers (Who's Suzy) en daar is nu dus een vervolg op gekomen. Ook op deze nieuwe plaat klinkt het (gezien deze samples) allemaal weer erg lekker. Ik kan maar geen genoeg krijgen van die country-snik die ze keer op keer laat horen:

Ricky Koole - A Little Bit Lonesome (Kasey Chambers Cover) (Who's Suzy)

Ricky Koole - Drinkin' In My Sunday Dress (Maria Mc Kee Cover) (Who's Suzy)

The Decemberists live in Paradiso

Afgelopen februari moest ik wegens ziekte nog met veel pijn in mijn hart verstek laten gaan, maar zeven maanden later kon ik gelukkig alsnog in de herkansing: The Decemberists met The Crane Wife in Paradiso. En wát een geslaagde herkansing zou het worden. De liedjes van the Crane Wife blijken namelijk uitermate geschikt om live ten gehore te brengen.

De heren en dame van The Decemberists hebben er duidelijk zin in, Colin Meloy is prima bij stem (kippenvel bij o.a. Eli, The Barrow Boy), wederom een compleet andere setlist (o.a. met het betrekkelijk onbekende Shiny) en lol, erg veel lol. Wanneer Meloy en consorten na de chaotische maar prachtige afsluiter The Mariner's Revenge Song en bijna twee uur optreden het podium uiteindelijk verlaten, blijft een tot in de poriën verzadigd publiek achter.

The Decemberists - Shiny (5 Songs EP)

Cover van de week: Patti Smith

Dit weekend stond in het teken van een aantal mooie concertbezoeken. Met name het optreden van The Decemberists van afgelopen zaterdag in Paradiso was weer wonderschoon. Ik heb alleen nog niet de tijd gehad om daar rustig een stukje over te schrijven, dus dat zal later deze week volgen. Om de tijd te overbruggen alvast een mooie cover van Patti Smith:

Patti Smith - Here I Dreamt I Was An Architect (Decemberists Cover)

Feist live in de Melkweg

Vrijdagavond was na lange tijd een hernieuwde kennismaking met zowel de mooie stem van Feist als de zaal waarin ze speelde: de totaal verbouwde Melkweg Max. Na de verbouwing is de Max behoorlijk wat dieper geworden, met als resultaat dat de zaal rechthoekiger is geworden en een groot gedeelte van het publiek relatief ver van het podium staat. De extra bar en de extra grote toiletten zijn wat mij betreft echter een grote plus.

Jammer genoeg komt het geluid in de zaal alleen van voren en staat het volume ook wat aan de lage kant, waardoor je de prachtig zingende Leslie Feist met name tijdens de rustige nummers (waarvan laatste plaat The Reminder bol staat) soms gewoon te slecht kan horen. Wanneer na de cover van Fucked-up Kid (Broken Social Scene) de band weer op het podium verschijnt en er wat meer uptempo liedjes worden gespeeld komt de zaal uiteindelijk toch nog los, met als hoogtepunt van het concert het mooie Sea Lion Woman in de toegift.

De verbouwing van de Melkweg heeft qua drukte bij de garderobe helaas niets kunnen oplossen, maar gelukkig hadden wij geen haast en is wachten met een biertje in de hand nog altijd beter dan in de veel te drukke hal. Daar dacht de beveiliging echter anders over, waarna ze op het briljante plan kwamen als eerste de toiletten te sluiten. Het gevolg: een nog grotere chaos bij de garderobe en een horde mensen die elders op het Leidseplein een toilet moesten gaan zoeken. Chapeau voor deze organisatorische domper op een verder geslaagde avond!

Feist - Sea Lion Woman (The Reminder)

Lieve Franse Meisjes (45)

Tijdens mijn vakantie in het land der Lieve Franse Meisjes bezocht ik heel wat platenzaken. Naast een grote stapel nieuwe platen leverde me dat destijds ook een heerlijk voorproefje van het nieuwste album van Vanessa Paradis op, aangezien dit in de plaatselijke FNAC al ruim voor het verschijnen van het album te beluisteren viel.

Wat ik daar toen hoorde beviel me uitstekend en nu het album, genaamd Divinidylle, uiteindelijk daadwerkelijk is uitgebracht blijkt dat ik het destijds in de drukke platenzaak goed had gehoord. Divinidylle is namelijk exact de juiste benaming voor zulke goddelijk lekkere klanken. Vanaf het eerste (single Divine Idylle) tot en met het laatste nummer weet Vanessa Paradis je met haar hese stem in haar macht te houden, waardoor je aan het einde van de plaat eigenlijk maar één ding te doen staat: gewoon nog een keer op play drukken...

Vanessa Paradis - Divine Idylle (Divinidylle)

Vanessa Paradis - Chet Baker (Divinidylle)

Cover van de week: Dawn Landes

Dat het een week heeft geduurd voor er weer een stukje van mijn hand verscheen lag deze keer geheel bij mydatabus, waar een slimmerd bedacht had dat het vast niet erg zou zijn de uploadfunctie een weekje uit te schakelen. Inmiddels werkt alles weer naar behoren, dus kunnen gelukkig we weer aan de slag met onze wekelijkse coverrubriek.

Eerder plaatste ik al een Japanse versie van Young Folks, maar vandaag een (veel) mooie(re) bijdrage van Dawn Landes. Deze jongedame verbouwde Peter Bjorn & Johns nummer namelijk tot een kabbelend bluegrass beekje, compleet met oude vissersmannen aan de kant. Beluister het liedje en kijk daarna vooral ook deze video, zodat je kan vergelijken of de vissersmannen die je zelf bedacht hebt even aandoenlijk zijn als de echte.

Dawn Landes - Young Folks (Peter Bjorn & John Cover)

Leine

Gistermiddag bezochten wij de eerste halve finale van de Grote Prijs van Nederland voor singer/songwriters in de Ekko. Sommige acts waren leuk, andere niet echt, maar Leine stak er wat ons betreft met kop en schouders bovenuit.

Gelukkig vond een groot deel van de zaal dat ook en was de jury eveneens getroffen door de liedjes van deze jongedame uit Amsterdam. Eerder schreef ik al eens iets over de Coverclub, een initiatief waar ook deze mooie cover van Neil Young een voortvloeisel van is. Ik hoop dat we in de toekmost nog veel meer mooie dingen van Leine gaan horen!

Leine - A Man Needs A Maid (Neil Young Cover)

Cover van de week: Jens Lekman

Bij terugkomst in Nederland was het gelukkig niet alleen maar Britney wat de klok sloeg. Tot mijn vreugde bleek de nieuwe plaat van Jens Lekman namelijk bijna uit te komen, een moment waar ik al lang op had gewacht. Daarom heb ik de nieuwe plaat, genaamd Night Falls Over Kortedala, gelijk besteld bij Lekmans zus Annika in de webshop. Ik kan niet wachten tot hij eindelijk in de brievenbus zal liggen.

In de periode na het voltooien van zijn album (waarover later meer) heeft Jens Lekman overigens niet stilgezeten. Recent verscheen namelijk ook een tribute-EP met daarop vier covers van liedjes van Arthur Russell. Naast de cover van Lekman zijn hierop ook nog bijdragen te vinden van Vera November (a.k.a. Verity Susman van Electrelane), Taken By Trees en Joel Gibbs (The Hidden Cameras), wiens stem trouwens opvallende gelijkenissen vertoond met die van Russell.

Jens Lekman - A Little Lost (Four Songs By Arthur Russell)

Arhur Russell - A Little Lost (Another Thought)

It's Britney Bitch

Terug uit het warme zuiden en zo'n beetje het eerste liedje dat je hoort is van: Britney. Blijkbaar heeft ze haar slipjes weer gevonden, zich een nieuw kapsel aangemeten en is ze weer helemaal back in business, showbizz that is...

Haar duistere kant met kaalgeschoren hoofd en gestoorde trekjes moeten snel worden weggevaagd door uitgave van een nieuwe single (Gimme More), maar gelukkig hebben de chaoten van I'm From Barcelona een hilarisch lied over deze periode gemaakt opdat wij nooit zullen vergeten:

I'm From Barcelona - Britney

Britney Spears - Gimme More

Lieve Franse Meisjes (44)

Vannacht reis ik af naar het land waar de lieve Franse meisjes in het echt te bewonderen zijn. De komende 2 weken zal ik hier dan ook helaas niets nieuws te vinden zijn. Gelukkig is Isabelle le Doussal van de Prototypes sexy genoeg om die twee eenzame weken te vullen...

I'm going to France for two weeks, enjoy Isabelle le Doussal of the Prototypes in the meanwhile:

Protypes - Sexy